İftar açtık, sohbet ettik, mutlu olduk..

Vefa, kimisine göre İstanbul’da bir semt adı, kimisine göre de yabancı bir kavramdır. Ama çok şükür ki benim ve çevremdeki güzel insanların sözlüğünde bu kelime “bağlılık” anlamı ifade eder.

Ramazan boyunca yüzlerce temiz ve samimi insanla iftar sofrasına oturmuşumdur. Medine’de, İstanbul’da, Konya’da.. Bin aydan daha hayırlı ay olan Ramazan yaptı yine yapacağını. Yıllardır görüşmediğim, yeni tanışacağım ve yıllara uzanan dostluklar kuracağım, ismini duyup kendini görmediğim, ünlü, gönüllü 😀 birçok insanla bir araya getirdi beni. Ramazan’ın çoğunu iftar davetinde geçirdim. İftar açtık, sohbet ettik, mutlu olduk..

Bugün bu yazımı eski dostlarım olan lise arkadaşlarımla yaptığımız iftar sonrası yazıyorum. Belki de normal bir insandan daha fazladır eski dostum. İşim gücüm yok dost edinirim kendime. Dost olamayacak, sadık olmayacak, vefadan uzak insanlar bilirler ki beni, hep yol vermişimdir onlara. Vefa önemlidir bende! O yüzden ayrıdır yeri bende eski, vefalı dostlarımın..

Vefalı eski dostlarım arasında da yeri ayrıdır lise sınıfımın. Her yıl en azından bir kere de olsa buluşup, hasret giderir, eskileri yâd ederiz. Eskilerden sohbetler gülümsetir yüzleri, samimileştirir ilişkileri.. İtiraf eder dostlar birbirine geçmişte yaptığı ama söyleyemediklerini. Küsler, küstükleri olayı anlatırken bile güldürürler yüzleri. Ortamda olmayanların arkasından atıp tutulmaz, sohbeti edilir, telefon açılır, selam verilir. Sürekli gülümsemeler, anılar uçuşur hava da. Kısaca eskiler bir başka eser duygulara, sohbete. Yıllarca görüşmediğinle bir araya gelip eskileri konuşmaya başlayınca sanırsın ki dün olmuş bir olayı konuşuyoruz. Sıcaktır, samimidir sohbetler.

Bugün lise sınıfımla birlikteydim. İftar açtık. İftar açtığımız yerden ayrılıp başka bir mekâna gittik. Mekân sahibine “abi bize kenardan bir yer ayarla, çok güleriz, sesimiz çok çıkar bizim” dedik. Oturduk, sohbet ettik, mutlu olduk..

Bayramın ikinci gününe tekrar sözleştik. Bu sefer gelemeyen dostlarımızda gelirler İnşallah. Gelirler de bir de onlardan dinleriz eskileri.. Hadi Allah çarşınıza pazar versin. Selametle..

Bu tabloda emeği olan Ahmet, Şakir, Ramazan, Nuran, Raziye, Hafize, Zeki, Hasan ve Hüseyin‘e teşekkürlerimi sunarım. Sevgilerimle..

Bu yazıyı yazarken “Zor Değil” (Mabel Matiz) şarkısı 4 kez arka arkaya dinlenmiştir 🙂