Nizamettin GÜMÜŞMerhaba Kenar Yazarı okuyucuları. Konuk yazar olarak ilk yazımla sizlerle buluşuyorum. Bana bu fırsatı sunan Mehmet Akif kardeşime teşekkür ederim. İlk yazımı düşünceye ayırdım ve hür düşünmek üzerine bir yazı kaleme aldım.
Madem ki bizler yazarız öyleyse her yazarın biraz da düşünür olduğunu bilmemiz lazım. Yazı başlığında hür düşünmek kutsaldır dedim. Bazıları düşünmeyi kutsallaştırır ama biz düşüncenin niteliğine bakan insanlarız.
Öyleyse buyrun..
Kutsaldır; dolayısıyla düşünmek güzeldir.
Gereklidir.
Elzemdir.
Peki her düşünmek mi kutsaldır? Hayır, “hür düşünmek” kutsaldır.
Bu manada düşünmek “insanî ve rahmanî” bir eylemdir.
Akletmeye ve fikretmeye karşı olmak “nefsanî ve şeytanidir.”
Yaşamınızda düşünen insan olmanızdan hiç rahatsız olanlar oldu mu?
Benim mi?
Tonla.
Ve hep olacak da…
Aslında düşünebilen bir insan olduğumdan tam da emin değilim ama ne zaman “düşünmeyi deneyen bir adam” olsam hep bir dirençle karşılaştım.
Sonuç, düşümeyi bıraktım mı? Hayır.
Yıllar, direnenlerden uzak durmam gerektiğini öğretti.
Çareyi “düşünce düşmanlarından” uzak durmakta buldum.
Zira son derece tehlikeliler.
“Hür düşünmek” hayli emek gerektirir. Öncesinde bilgi gerektirir. Öncesinde samimiyet gerektirir. Öncesinde ahlaklı olmayı gerektirir.
Ve sonrasında “kalp ve beynin” senkronizasyonu icap eder. Bu senkronizasyon için iç huzur gerekir.
İç huzur için çölleşmemiş bir beyne, bataklığa dönmemiş bir vicdana ihtiyacınız vardır
Bütün bunlar cesaret gerektirir. Çünkü hür düşünmek “bedel ödemeyi” gerektirir. Ödülü büyük olduğu gibi bedeli de büyüktür.
Nefs ve şeytan düşünen insanı sevmez
Bu yüzden ne hazindir ki Rabbimizin buyurduğu gibi “ekseriyetimiz akletmeyiz, tefekkür etmeyiz.”
Neden?
Yıllar yılı bir şeylerin çilesini çekip “düşünen bir dertli insanla” tüm insanlığın vicdanını ruhunda hisseden “Hira’daki Mekkeli Muhammed (a.s) arasında bir benzerlik vardır.
‘Aklın ve vicdanın’ Rabbinin ona bir emaneti olduğunu bilip hiç bir beşer erkine boyun eğmeyenle “ateşe atılmaya çaresiz tamam deyip, esasta cehennem ateşinin yolcusu olan efendilere secde etmeyen “İbrahim’le ( a.s) bir benzerlik vardır.
Dünyevi hırslarına mağlup İsrail oğullarını adam etme derdine düşmüş Musa(a.s) ile şu cemiyete bir nebzecik faydam olur mu diye düşünen, didinen, tasalanan bir garib gönlün benzerliği vardır.
Demem o ki dostlar, evlatlarınızı “hür düşünen” bireyler olarak yetiştirin.
Ki sadece Allah’a kul olmayı öğrensinler. Peygamber’e ümmet olmayı öğrensinler.
Hasılı başkalarının değil sadece sizin evlatlarınız olsunlar.
Düşünmek, hür düşünmek kutsaldır.
Hayırlı günler, selamlar sevgiler…
Bu yazı da ilgini çekebilir: Konuk Yazar Başvurularımız Başladı!
Hür düşünmek gerçekten kutsaldır özgürlüktür. Güzel yazı olmuş emeğinize sağlık 😊
Teşekkür ederim efendim.
Okumanız ve yorum yapmanız doğru bir yazı yazdığım kanaatimi güçlendirdi.
Hayırlı akşamlar.
Nizamettin Bey, Kenar’daki ilk yazınızı kutlarım.
Ömrümde ilk defa kişisel blogumda kendimin dışında başka birisinin makalesini yayınladım. Şu an yorum yazarken bile bir garip hissediyorum. Sanki kendi evimde misafir olmuşum gibi… 🙂
Ama Kenar’da bundan sonra nasipse yeni bir döneme giriyoruz. Bundan sonra Kenar, siz ve sizin gibi konuklarımın ev sahipliği yapabilecekleri bir yer olacak.
Yazınız ile ilgili yorum yapacak olursam; Düşünmek, bizi diğer canlılardan ayıran temel eylemdir. Sizin de yazınızda belirttiğiniz gibi dinimiz bizleri düşünmeye sevk eder.
Kur’an’ı Kerim’de “Göklerin ve yerin melekûtu hakkında düşünmezler mi?” (el-A‘râf 7/185); “Bakmıyorlar mı deveye, nasıl yaratılmış!” (el-Gāşiye 88/17) ayetlerini dinimizin insanları düşünmeye sevk ettiğine örnek gösterebiliriz.
Teşekkür ederim kardeşim. Inşallah daha güzel yazılarla yazmaya devam edeceğiz.
Ben ezelden beridir hür yaşarım diye marşımız var bizim bu yazı çok güzel gerçekten insanın amacı hür yaşamak olmalıdır
Evet. Hür Düşünmek, hür yaşamanın anahtarıdır.
Ellerinize kaleminize sağlık Nizamettin Bey. Hür düşünce kutsal ve yaşamımız için elzem. Bizleri insan yapan bu özgürlüğümüz. Tabii en önemlisi de atacağımız her adımda düşünmeyi unutmamak. Her şey için koşuşturmamız gereken şu zamanda Rabbimizin biz insanlara sunduğu en büyük ayrıcalık olan akıl ve düşünceyi kullanmayı unutup otomatikleşiyoruz adeta… Her şey bir alışkanlık halini almış sanki. Düşünmeden acele ile bodoslama dalıyoruz yaşama, nihayetinde varacağımız yeri ve hareketlerimizin sonuçlarını düşünmeksizin.
Her daim düşünerek hareket edenlerden olup, hür düşüncelerimize zincir vurulamaması temennisi ile.
Şeyma hanım, òncelikle yorum yapmanızdan dolayı teşekkür ederim.
Ilk yazım olması nedeniyle hür düşünmek üzerine bir yazı kaleme aldım ki kim olduğumuzu ve ne istediğimizi bilelim.
Hur düşünceye sahip olmak bir anlamda da kendini bilmektir. Öyleyse kendini bilen insan tek gücün yaratıcı olduğunu da bilir. Böylelikle robotlaşmaktan azade olur.
Nizamettin bey hür düşünmek üzerine güzel bir yazı yazmışınız. Hür düşünmek önemli bir kavram ama düşünürken başkalarının düşüncelerine saygı göstermeyi ve başkalarına zarar vermemeyi unutmamalıyız. Düşünce gücü diye bir tabir vardır. Düşüncemizin gücünün farkında olmalıyız.
Bu arada Mehmet Akif bey kişisel bloğunuzda başka yazarlara da yer verdiğiniz ve bizlerle tanışma imkanı sunduğunuz için teşekkürler. Fırsatım olursa bir serbest yazıda ben göndereceğim. Selam ve sevgilerle hayırlı günler.
Sadık bey yorumunuz için teşekkür ederim. Elbette başka düşüncelere de saygılı olmak elzemdir. Ama burada önemli olan başkalarının düşüncelerinin bizi nereye sürüklemek istediğidir.
Bizi robotlaşmaya köleliğe kula kul olmaya götürecek düşünceleri asla kabul edemeyiz. Bu yüzden diyoruz ki hú düşünmek kutsaldır.
“Yıllar yılı bir şeylerin çilesini çekip “düşünen bir dertli insanla” tüm insanlığın vicdanını ruhunda hisseden “Hira’daki Mekkeli Muhammed (a.s) arasında bir benzerlik vardır.
‘Aklın ve vicdanın’ Rabbinin ona bir emaneti olduğunu bilip hiç bir beşer erkine boyun eğmeyenle “ateşe atılmaya çaresiz tamam deyip, esasta cehennem ateşinin yolcusu olan efendilere secde etmeyen “İbrahim’le ( a.s) bir benzerlik vardır.”
örneklerin akılda kalıcılığı ve yerindeliği için tebrik ederim. Yazarlığınız hayır olsun
Musa’ya ayak direyenler “hür ruhlu köleler” değil; Firavun’un kendilerine sunduğu konfora alışmış “köle ruhlu hürlerdi.”
Dikkat edin!
Firavunlar her asırda farklı formlarda çıkar karşınıza.
Bazen bir “Bolu beyi” olur, bazen de size sazıyla cennet vadeden Karacaoğlan…
Yorumunuz için teşekkür ederim. Inşallah yeni yazılarla devam edeceğim..